Namoz vaqti deb nomlangan ushbu asarda qora fon markazida yagona deraza va unda namoz o’qiyotgan personaj tasvirlangan. Asar falsafiy mazmunga ega bo’lib, intilayotgan boylik, shohona hayot, qudrat va nafsimizga yo’g’rilgan qorong’ulikdan iborat hayotimiz ichra nur borligi, va bu yorug’likka islom farzi hisoblangan namoz orqali erishishimiz mumkinligi hikoya qiladi. Asarda deraza ortida moviy osmonni endi yorishib kelayotgani ayni subhidam mahali, bomdod namozi ekanligi ko’rsatadi. Asar yaratuvchi tomonidan namozni eng oliy mavjudod insonga berilishi, bu oliy torti uni boshqa yaratilardan eng suyuklisi ekanligi, ammo buni unutib qo’ymasligimizni eslatib turadi.