Maishiy janrdagi ushbu asar, milliy cholg’u asbobimiz bo’lgan karnay chalayotgan sozanda haqida. Asarda inson va tabiat o’zaro uyg’unlashtirilgan. Asarga tikilib turib unda karnayning baland, dilga quvvat beruvchi, jarangdor tovushini eshitasiz. Syujet nihoyatda soda bo’lishiga qaramay, ijodkor perspektivni buzib, kompozitsiyani mayda detallardan uzoqlashtirgan. Ijodkor personajlarning batafsil chizilishidan voz kechgan. Bu esa estetik zavq hissini yanada kuchayishiga sabab bo’lgan.